Het verhaal van Scheurjas

Oehoe en Sammie luisterden aandachtig naar Scheurjas, hij kon prachtig vertellen, maar alles wat hij vertelde was volkomen nieuw voor hun. Scheurjas wist veel, heel veel en hij vertelde het verhaal van twee verschillende werelden. De sprookjeswereld en de grote mensen wereld. Hij legde uit dat een sprookje geschreven werd door een mens en dat zo het grote sprookjesbos was ontstaan. Oehoe en Sammie waren bedacht en opgeschreven en ook alle andere dieren kwamen uit de gedachten van de schrijver. "Maar Scheurjas, is de dikke boom ook bedacht?" vroeg Oehoe. "Ja Oehoe, de boom en ik ook. Ik ben bedacht in het jaar 1960 door Fred van Sluis. Hij vertelde voor het slapen gaan aan zijn kinderen een kort verhaaltje over mij en andere dieren .Ik weet het nog heel goed, hij liet mij iedere avond een wandelingetje maken in het grote bos en dan kwam ik mijn vriendjes tegen en daar maakte ik een praatje mee. Zo had je Jodokus de aap en Toon het schildpad en nog veel meer lieve vriendjes. Daarna ging ik terug naar mijn boom en ging naar bed. Dan kwam elke avond een olifant met een lange snuit en die blies zo.......Pfffffffff het hele verhaaltje uit. Daarna vielen zijn kinderen in slaap." "Deed hij dat elke avond Scheurjas? " wilde Sammie weten.  ''Ja Sammie, elke avond en dat jaren lang." " Wat een lieve vader" zei Sammie en hij begon helemaal te glunderen." Nou zeker een lieve vader." vulde Oehoe aan. " Zijn kinderen vonden dat natuurlijk helemaal geweldig en de kinderen van zijn kinderen ook." vervolgde Scheurjas zijn verhaal." En de kinderen van die kinderen gaan het weer aan hun kinderen vertellen." Oehoe en Sammie luisterden ademloos en vol bewondering naar de verhalen van Scheurjas. Ook Scheurjas had er plezier in. Alles wat hij vertelde was volkomen nieuw voor de wijze uil en zijn kleine vriend de schildpaden hij merkte dat ze nog veel meer wilden horen." Nu is de zoon van Fred, Lex van Sluis begonnen het verhaaltje nieuw leven in te blazen en daar ben ik heel blij mee, " zei Scheurjas." Nu kunnen nog veel meer kinderen van mijn avonturen genieten. Iedere dag wordt er een nieuw verhaaltje geschreven en dat gaan wij allemaal merken in het grote bos Ik denk dat het soms wel saai is in het grote bos of niet soms?" "Ja dat kan je wel zeggen Scheurjas," zei Oehoe." Daar heb je gelijk in, elke dag vlieg ik over het bos om te kijken of alles in orde is en er gebeurt nooit iets." "En ik maak elke dag de zelfde wandeling en dat is ook niet echt spannend. Bovendien ben ik niet zo snel, dus als ik terug kom is het al avond en kruip in in mijn schild," zei Sammie. Nou," zei Scheurjas, dat zal nu allemaal anders gaan worden. Dat beloof ik jullie." " Hoe dan Scheurjas?" vroeg Oehoe. " Dat is een verrassing Oehoe, laat dat maar aan Lex over." 

Scheurjas had meteen een goed idee en riep luid: "Ik wil zo snel mogelijk met alle dieren kennis maken, kan jij dat regelen Oehoe?"" Natuurlijk kan ik dat regelen Scheurjas, je zal ze vast heel aardig vinden." "Mooi, daar maak je mij heel blij mee. Hebben jullie hier in het bos ook een riviertje of beekje?" "Ja, we hebben hier vlakbij een hele grote vijver. Waarom vraag je dat Scheurjas? " "Dat Sammie verklap ik nog niet., maar het wordt heel leuk."  "Ik ben benieuwd Scheurjas, ik hou van verrassingen."" Oké Scheurjas" zei Oehoe, "het is tijd om naar huis te gaan, want ik moet heel veel gaan voorbereiden voor een groot welkomstfeest voor jou." "Dat is goed Oehoe, het was een lange dag met veel nieuwe indrukken voor ons allen." "Ja zei Sammie, ik ben ook best wel moe geworden, ik kruip in mijn schild. Dag Oehoe, tot morgen en Scheurjas, dank je wel voor de prachtige verhalen van de grote mensen wereld. Ik hoop dat je weer snel verder gaat vertellen. "Graag gedaan Sammie,  ik vind het fijn als iemand graag naar mij luistert en ik ben zeker nog lang niet uit verteld." Sammie trok zijn koppie terug in het schild, Oehoe sloeg zijn vleugels uit, bedankte Scheurjas voor de verhalen en verdween hoog boven de bomen. Tijdens de vlucht gingen er heel veel gedachten rond in het hoofd van Oehoe. Er moest zo veel gedaan worden. Alle dieren moeten opgetrommeld worden, maar ook de open plek in het bos moest nog versierd worden. Er moest een welkomstlied ingestudeerd worden en nog heel veel meer. Hoe zouden de dieren van het bos reageren op de komst van een kabouter? Er was bijna geen tijd meer om even te slapen en zou alles wel gaan lukken in zo'n korte tijd? Het feest moest wel slagen, want zo niet, wat moest Scheurjas dan wel niet denken?Ondertussen zat Scheurjas voor zijn boom. Het was een gezellige dag en met een grote geeuw dacht hij bij zich zelf, bedtijd. Hij ging zijn boom in en terwijl het deurtje piepend en krakend achter hem sloot zei hij tevreden tegen zich zelf: "Morgen begint een nieuw avontuur."

Een uurtje later schenen de eerste zonnestralen al weer door de takken van de bomen. De goudgele gloed van de zon in combinatie met de groene bladeren hadden iets betoverends. Oehoe was al heel vroeg uit de veren, hij had bijna niet geslapen. Hij had Jopie Kraai opdracht gegeven om alle dieren in het grote bos wakker te maken en dat ze allemaal zo snel mogelijk moesten verzamelen op de grote open plek Nou, dat kon je wel aan Jopie overlaten, hij vloog laag over het bos en met zijn schorre keel krijste hij de heleboel bij elkaar :" Attentie, attentie ,hier spreekt Jopie Kraai, iedereen wakker worden en snel naar de open plek. Oehoe heeft een belangrijke mededeling, attentie, attentie." Het gekrijs van Jopie ging door merg en been. Iedereen was gelijk klaar wakker, maar of ze het konden waarderen? Al vrij snel stroomde de open plek vol met de inwoners van het grote sprookjesbos. Er was een leeuw, een tijger, een zebra en nog heel veel meer dieren. De familie Zwaan stond nog de slaap uit de ogen te wrijven en Apie Japie hing lusteloos aan een tak te bengelen. Vlek Giraffe nam van de gelegenheid gebruik om een heerlijk ontbijtje te nuttigen. Met zijn lange nek kwam hij met het grootste gemak bij de hoogste takken en daar groeiden de lekkerste blaadjes. Er waren ook dieren die op de open plek verder een tukje gingen doen. Het was ook nog zo vroeg, de dieren waren niet gewend om op dit tijdstip al rond te wandelen. Wat zou die belangrijke mededeling zijn? vroeg iedereen zich af en waar was Oehoe? In de spiegeling van het kabbelende water van de grote vijver bekeek Oehoe zichzelf heel aandachtig. Het was vandaag een belangrijke dag en hij moest er op zijn best uit zien. Voor de zoveelste keer streekhij zijn vleugels nog eens glad en terwijl hij dat deed, oefende hij zijn toespraak. "Ahum, beste aanwezigen, ahum welkom uh uh beste aanwezigen ahum." Het wilde nog niet zo vlotten met zijn speech, het viel ook niet mee alle dieren toe te spreken. Er werd veel van Oehoe verwacht, men keek tegen hem op en dan mag je beslist geen fouten maken. Nog maar even oefenen, het was nog vroeg. Ondertussen was het op de open plek een drukte van belang, iedereen liep door elkaar heen en men werd nu wel erg ongeduldig. Er werd hier en daar best wel gemopperd. Sommigen wilden al weer naar bed vertrekken, maar dat zou niet netjes zijn. Oehoe was de grote baas en daar moest men naar luisteren. Hij zou best wel een goede reden hebben om iedereen zijn bed uit te trommelen. Het lange wachten werd beloond, Daar was Oehoe eindelijk. Hij nam plaats op de derde tak van de boom, van daar uit had hij goed zicht op de open plek. Hij schraapte nog even zijn keel en haalde diep adem. "Ahum, beste aanwezigen.....