Wordt vervolgd ....

Voor de leeuwen van Artis

Scheurjas en Bibi bleven die nacht nog lang napraten over het spannende avontuur.
Toen zei Bibi: "Lieve Scheurjas, ik moet nu echt gaan en even slapen en jij moet nu
toch wel erg moe zijn na alles wat je hebt meegemaakt, of niet?" Natuurlijk was Scheurjas moe, hij was zelfs heel erg moe, maar dat wou hij niet toegeven. Hij wou het liefst met deze lieve vlinder op het bankje blijven zitten en hij wou dat ze nooit meer weg zou fladderen. Hij schrok van zijn eigen gedachten, wat was dat toch, dat rare gevoel als hij dicht bij haar was? Blozende wangen, gloeiende oortjes, dat had hij nooit eerder zo gevoeld. Heel stiekem vond hij haar wel leuk. Nee, heel erg leuk. Hij zou haar graag willen vragen te blijven, maar durfde het niet. Voor hij het wist had hij een dikke zoen op zijn wang en was Bibi uit het zicht verdwenen. Scheurjas vertrok naar zijn bedje en viel gelijk in een diepe slaap. De volgende morgen scheen het zonnetje al vroeg tussen de bomen en er waren al dieren op de open plek. Sommigen hadden helemaal niet geslapen en genoten nog na van het feest van de vorige avond. De muziek klonk nog na in de oren en ze hadden nog de smaak in de mond van die heerlijke wortelgerechten van Judith Konijn. Wat zij allemaal kon maken van die bijzondere wortels uit het andere bos, was echt ongelooflijk. Dankzij haar dochter Chelsi had zij voorlopig genoeg voorraad In haar keukentje. Judith was zo trots op haar kleine meid die had aangetoond heel dapper te zijn. Dankzij Scheurjas en zijn vriendjes was het goed gegaan, maar het had ook slecht
af kunnen lopen. Oehoe de Uil zat op zijn tak en keek tevreden naar beneden. Wat was hij trots op de bewoners van het grote sprookjesbos. Iedereen was hier gelukkig en leefde in harmonie met elkaar. Er kwamen steeds meer dieren naar de open plek om gezellig onder elkaar te zijn en ook bij de grote vijver was al beweging. Carola Haai was druk met de bewoners van de vijver, de ochtendgymnastieklessen waren in volle gang en boven de vijver was de luchtbrigade onder leiding van Gerrit Bij bezig met de dagelijkse duikvluchten. Maar tussen al deze bewoners ontbrak iemand en niet zomaar iemand.
Waar was Scheurjas? Vroeg iedereen zich af. In zijn boom lag Scheurjas nog diep in slaap. Maar hij was onrustig en lag te woelen en te draaien in zijn bedje. Hij lag niet alleen te slapen, nee, hij lag te dromen en het was niet zomaar een droom. Nee, het was een bijzondere droom. Ineens was hij wakker en zat rechtop in bed. Pfff wat een droom was dat dacht hij. Een droom over de grote mensenwereld, een hele andere wereld dan de sprookjeswereld. In de grote mensenwereld was het leven heel anders en gecompliceerd met allerlei problemen die in een sprookje niet zo vaak voorkwamen. In deze droom had Scheurjas contact gehad met de schrijver Lex, die hem om hulp had gevraagd. Er moest inderdaad ingegrepen worden en Scheurjas wist dat hij hier voor de juiste persoon was en er was geen tijd te
verliezen, hij moest haast gaan maken. Snel opfrissen, een nieuw mutsje en tas inpakken. Even later zwaaide hij zijn deurtje open en stapte naar buiten. Daar stond hij oog in oog met zijn grote liefde Bibi. "Goedemorgen Scheurjas, mijn held. Heb je lekker geslapen? Je bent laat voor jouw doen. Ik zit hier al een hele tijd te wachten, waar bleef je?" Scheurjas vertelde dat hij in een hele ingewikkelde droom zat en dat hij snel weg moest. Het liefste zou hij de hele dag bij Bibi blijven, maar de plicht riep en er werd veel van hem verwacht. Bibi keek vol verwachting naar Scheurjas. "Vertel Scheurjas, je maakt mij nieuwsgierig. Is dit het begin van een nieuw avontuur? "